Μοιράσου το
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν.
Μοιράσου το

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν.

Με όσα σήμερα βλέπουμε να ζουν και να υφίστανται οι Ουκρανοί λόγω του πολέμου, έρχονται στο νου μου οι επιθέσεις του ισχυρότερου ΝΑΤΟ κατά της ασθενέστερης Γιουγκοσλαβίας (24 Μαρτίου έως 10 Ιουνίου 1999). Τότε το ΝΑΤΟ και η Γιουγκοσλαβία. Το ΝΑΤΟ κατέστρεψε τις υποδομές της Γιουγκοσλαβίας (απώλειες ΝΑΤΟ: 2 νεκροί στρατιώτες και 3 αιχμάλωτοι, Γιουγκοσλαβίας: 1100 στρατιώτες και αστυνομικοί νεκροί, 2500 άμαχοι νεκροί (90 εξ αυτών παιδιά), οικονομική ζημιά 29,6 δισεκ. δολάρια).

Σήμερα η ισχυρότερη Ρωσία κατά της ασθενέστερης στρατιωτικά Ουκρανίας. Στην αρχαιότητα η ισχυρότερη Αθήνα κατά της ασθενέστερης νήσου Μήλου. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν. Αν στη θέση της ισχυρής Αθήνας βάλουμε το ΝΑΤΟ, την Ρωσία και στη θέση συγκριτικά αδύνατης Μήλου βάλουμε την Γιουγκοσλαβία, την Ουκρανία, μπορούμε να αντιληφθούμε τί γίνεται κάθε φορά… Το γράμμα μου που ακολουθεί τα λέει όλα.

"Ένα γράμμα στον Μπιλ Κλιντον"

Κύριε Πρόεδρε

Μ΄ αυτό το γράμμα μου επιθυμώ να σας εκθέσω με συντομία ένα πολεμικό περιστατικό από την αρχαία Ελληνική Iστορία. Παρ΄ όλο που από τότε πέρασαν 2414 χρόνια (βλέπετε η ανθρωπότητα υπήρχε και πριν ανακαλυφθεί η χώρα σας και πριν ιδρύσετε το κράτος σας), αν στο κράτος της αρχαίας Αθήνας και των συμμάχων της (Αθηναϊκή Συμμαχία) βάλετε την χώρα σας και τους συμμάχους σας δηλ. ΝΑΤΟ και στη θέση των Μηλίων βάλετε τους Σέρβους, εύκολα μπορείτε να βγάλετε τα συμπεράσματά σας. Αν μου λέγατε ότι και η Ελλάδα ανήκει στο ΝΑΤΟ, θα σας απαντούσα ότι κανένας Έλληνας δε συμφωνεί με τους βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας.

Ο Θουκυδίδης λοιπόν, αρχαίος Έλληνας ιστορικός, σ΄ ένα από τα βιβλία του γράφει :

«Εκστράτευσαν επίσης οι Αθηναίοι εναντίον της νήσου Μήλου με τριάντα δικά τους καράβια, έξι Χιώτικα και δύο Λεσβιακά (σύνολο 38 καράβια) και με χίλιους διακόσιους οπλίτες, τριακόσιους τοξότες και είκοσι ιπποτοξότες Αθηναίους και με περίπου χίλιους πεντακόσιους νησιώτες συμμάχους τους. Οι Μήλιοι είναι άποικοι των Λακεδαιμονίων και δεν ήθελαν να είναι υπήκοοι των Αθηναίων όπως οι άλλοι νησιώτες. Κατ΄ αρχάς δεν ετάχθησαν με κανένα μέρος (δηλ. ούτε με τους Αθηναίους ούτε με τους Λακεδαιμονίους) και έμειναν ήσυχοι, έπειτα όμως, επειδή οι Αθηναίοι λεηλατούσαν την χώρα τους, αναγκάσθηκαν ν΄ αρχίσουν φανερό πόλεμο. Αφού λοιπόν στρατοπέδευσαν στην χώρα τους με το στράτευμα αυτό οι στρατηγοί Κλεομήδης, ο γιος του Λυκομήδη και Τισίας, ο γιος του Τισιμάχου, προτού κάνουν οποιαδήποτε καταστροφή, έστειλαν πρέσβεις για να συνομιλήσουν με τους κατοίκους. Τους πρέσβεις αυτούς οι Μήλιοι (οι άρχοντες των Μηλίων) δεν τους παρουσίασαν στην εκκλησία του δήμου, αλλά τους προσκάλεσαν να συνομιλήσουν με τους πιο έγκριτους πολίτες, για τα ζητήματα της αποστολής τους. Τότε οι Αθηναίοι πρέσβεις είπαν τα εξής: «… Και πρώτα-πρώτα απαντήστε αν σας αρέσει η πρότασή μας» (η πρόταση αφορούσε τον τρόπο διεξαγωγής της συζήτησης δηλ. των διαπραγματεύσεων).

Οι δε σύνεδροι (οι συνεδριάζοντες άρχοντες) των Μηλίων αποκρίθηκαν: «Η συγκατάβαση σας (η καλή σας διάθεση) να διεξαχθεί η συζήτησή μας με ησυχία δεν είναι κατακριτέα˙ ο πόλεμος όμως, ο οποίος δεν πρόκειται να διεξαχθεί αλλά διεξάγεται ήδη, είναι σε φανερή αντίθεση με την πρότασή σας αυτή. Γιατί βλέπουμε ότι εσείς ήλθατε (όχι μόνο ως συνομιλητές) αλλά και ως κριτές της συνομιλίας και ότι το τέλος αυτής (της συνομιλίας) κατά πάσα πιθανότητα θα μας φέρει, αν μεν υπερισχύσουμε (στην συζήτηση) με τη βοήθεια του δικαίου μας και ως εκ τούτου δεν παραδεχθούμε τα επιχειρήματα σας, πόλεμο˙ αν πάλι τα παραδεχθούμε (θα μας φέρει) δουλεία».

ΑΘΗΝΑΙΟΙ: «Αν κάνατε τη συγκέντρωση για να εξετάσετε τις υποψίες σας για όσα πρόκειται να συμβούν στο μέλλον ή άλλα παρόμοια και όχι τα γεγονότα που υπάρχουν ήδη και τα βλέπετε (δηλ. την άφιξη του Αθηναϊκού στόλου και στρατού στο νησί σας) και να σκεφθείτε για την σωτηρία της πόλης σας, ας σταματήσουμε˙ αν όμως συγκεντρωθήκατε γι’ αυτό, ας μιλήσουμε».

ΜΗΛΙΟΙ: «Οι λόγοι και οι υποψίες των ανθρώπων που έχουν φθάσει σε τέτοια κατάσταση (όπως εμείς) στρέφονται γύρω από πολλά (πηγαίνει ο νους τους σε πολλά) επιχειρήματα και σκέψεις˙ αυτό είναι φυσικό και άξιο συγγνώμης. Πάντως αυτή η συγκέντρωσή μας έγινε για την σωτηρία της πόλης και η συζήτηση, αν το νομίζετε σωστό, ας γίνει με τον τρόπο που προτείνετε».

ΑΘΗΝΑΙΟΙ: «Λοιπόν εμείς δε θα πούμε λόγους μακρούς που δεν γίνονται πιστευτοί, ούτε θα μεταχειρισθούμε ευλογοφανείς δικαιολογίες (μ’ άλλα λόγια δηλαδή δε ζητούμε προσχήματα για να καλύψουμε τα συμφέροντά μας˙ σαν ισχυροί, ζητούμε να εξασφαλίσουμε παντού τα συμφέροντά μας, σεις δε ως αδύνατοι οφείλετε να υποταχθείτε)… Περισσότερο οφείλουμε να επιδιώξουμε να πετύχουμε τα δυνατά (τα εφικτά) από όσα κι οι δυο μας πραγματικά έχουμε στο νου μας. Γνωρίζουμε δε κι εμείς κι εσείς ότι στις ανθρώπινες σχέσεις το μεν δίκαιο ισχύει μεταξύ εκείνων που διαθέτουν ίσες δυνάμεις (για την επιβολή του) και (όταν αυτό δε συμβαίνει) οι ισχυροί κάνουν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους και τα παραδέχονται οι αδύνατοι» (αυτή είναι η γνωστή βάση της θεωρίας του «δικαίου του ισχυροτέρου»).

ΜΗΛΙΟΙ: «Εμείς τουλάχιστον νομίζουμε, ότι συμφέρει (είναι ανάγκη να ομιλούμε περί συμφέροντος, αφού εσείς θέσατε σαν βάση της συζήτησης το συμφέρον και όχι το δίκαιο) να μην καταργήσετε το κοινό αγαθό (δηλαδή το δίκαιον, σαν απροκατάληπτο και αμερόληπτο, που επομένως παρέχει σε όλους την ίδια ωφέλεια), αλλά να αφήσετε τους εκάστοτε κινδυνεύοντες (όπως στην προκείμενη περίπτωση εμείς) να πιστεύουν μερικά ως δίκαια και μεταξύ αυτών το ότι, αν πείσει κανείς τους κριτές του, χωρίς να μεταχειρισθεί ανακρίβειες, θα ωφεληθεί. Αυτό είναι και δικό σας συμφέρον, αν ατυχήσετε, η τιμωρία σας θα είναι βαρύτατη και θα γίνετε παράδειγμα στους άλλους (να σας επιβάλλουν την πιο μεγάλη τιμωρία)».

ΑΘΗΝΑΙΟΙ: «Εμείς και αν καταλυθεί η ηγεμονία μας, δεν θα στεναχωρηθούμε για την κατάλυσή της˙ γιατί οι εξουσιάζοντες άλλους, όπως και οι Λακεδαιμόνιοι, δεν είναι σκληροί προς τους ηττημένους (τη στιγμή αυτή, εξάλλου, ο αγώνας μας δεν είναι προς τους Λακεδαιμονίους), αλλά σκληροί είναι οι υπήκοοι αν τυχόν επιτεθούν και νικήσουν τους εξουσιάζοντες. Αλλά ως προς αυτό αφήστε μας να κινδυνεύουμε. Ας εκθέσουμε τώρα τους λόγους για τους οποίους θα δείξουμε ότι συγκεντρωθήκαμε για την ωφέλεια της δικής μας ηγεμονίας και για την σωτηρία της δικής σας πόλης. Γιατί θέλουμε να σας πάρουμε στην εξουσία μας αλλά με τρόπο ώστε κι εμείς να μην κακοπάθουμε και εσείς να σωθείτε προς το συμφέρον και των δυο μας».

ΜΗΛΙΟΙ: «Και πως είναι δυνατόν να μας ωφελήσει το να γίνουμε δούλοι, όπως θα ωφελήσει εσάς το να γίνετε ηγεμόνες μας;»

ΑΘΗΝΑΙΟΙ: «Διότι εσάς μεν θα σας ωφελήσει, αν υποταχθείτε, πριν πάθετε τα αθεράπευτα (δηλαδή την πλήρη καταστροφή), εμείς δε θα έχουμε κέρδος αν σας υποτάξουμε χωρίς να σας καταστρέψουμε».

(Η ευημερία των υποτελών ωφελεί τους ηγεμόνες, διότι τα υπέρογκα έξοδα της πόλεως των Αθηνών πληρώνονταν από το συμμαχικό ταμείο).

ΜΗΛΙΟΙ: «Ώστε το να παραμείνουμε ήσυχοι και να μείνουμε φίλοι σας και όχι εχθροί σας, χωρίς να ανήκουμε στη συμμαχία κανενός (αυτό που σήμερα ονομάζουμε ευμενή ή φιλική ουδετερότητα), δεν γίνεται δεκτό;»

ΑΘΗΝΑΙΟΙ: «Όχι (δηλαδή δεν γίνεται δεκτό), διότι η έχθρα σας δεν μας βλάπτει τόσο, όσο η φιλία σας. Διότι η μεν φιλία σας θα θεωρείται σαν αδυναμία μας, το δε μίσος σας θα είναι για τους υπηκόους μας τρανή απόδειξη της δύναμής μας».……………………………………………

ΜΗΛΙΟΙ: «Σε αυτή την περίπτωση όμως, αφού και εσείς και οι υπήκοοί σας εκτίθεστε σε τόσο μεγάλους κινδύνους, σεις μεν για να μην χάσετε την ηγεμονία σας, εκείνοι δε για να απαλλαγούν από αυτήν, εμείς οι διατηρούντες ακόμη την ελευθερία μας θα είμαστε πολλοί ανάξιοι και δειλοί, αν δεν επιχειρήσουμε τα πάντα, για να αποφύγουμε την υποδούλωση».

ΑΘΗΝΑΙΟΙ: «Όχι, αν πάρετε συνετές αποφάσεις˙ γιατί δεν αγωνίζεσθε εναντίον μας με ίσους όρους, ώστε να δείξετε ανδρεία και να μην ντροπιαστείτε˙ πιο πολύ πρόκειται να αποφασίσετε για την σωτηρία σας και να μην αντιστέκεστε στους πολύ πιο δυνατούς από σας».

ΜΗΛΙΟΙ: «Ξέρουμε όμως πως καμιά φορά η έκβαση ενός πολέμου εξαρτάται από την τύχη, που είναι κοινή και για τους δύο αντιπάλους και όχι από την αριθμητική διαφορά ανάμεσα στις δυνάμεις τους˙ και εμείς αν υποχωρήσουμε, χάνουμε αμέσως κάθε ελπίδα, ενώ αν αγωνισθούμε, θα διατηρήσουμε την ελπίδα να ορθοποδήσουμε (εφόσον διαρκεί ο πόλεμος θα είμαστε ελεύθεροι τουλάχιστον κατά τη διεξαγωγή του και θα έχουμε την ελπίδα να νικήσουμε)».

ΑΘΗΝΑΙΟΙ: «…Λοιπόν εσείς, που είστε αδύνατοι και εξαρτάστε από μια μόνο κλίση της ζυγαριάς μη θέλετε να πάθετε αυτό…»

ΜΗΛΙΟΙ: «Μάθετε καλά ότι και εμείς θεωρούμε δύσκολο τον αγώνα εναντίον της δυνάμεώς σας και (εναντίον) της τύχης, εκτός και αν αυτή είναι αμερόληπτη. Αλλά παρ’ όλα αυτά πιστεύουμε ότι, όσον αφορά στην τύχη, δεν θα βρεθούμε σε θέση μειονεκτική από τους θεούς, αφού είμαστε θεοσεβούμενοι άνθρωποι κι αντιστεκόμαστε σε άδικους…»

ΑΘΗΝΑΙΟΙ: «…Γνωρίζουμε δε ότι και σεις και οποιοσδήποτε άλλος αποκτούσε τη δύναμή μας, το ίδιο θα έκανε…»…

Και οι μεν πρέσβεις των Αθηνών επέστρεψαν στο στρατόπεδο, οι δε στρατηγοί τους, αφού οι Μήλιοι δεν παραδέχονταν τίποτα, άρχισαν τον πόλεμο…Και οι Αθηναίοι σκότωσαν όλους τους Μήλιους άντρες όσους συνέλαβαν, τις δε γυναίκες και τα παιδιά έκαναν δούλους…».

Κύριε Πρόεδρε

Ξέρετε ποια ήταν η τύχη των Αθηναίων; Μέσα σε λίγα χρόνια η ύβρις, η αλαζονεία και η υπεροψία τους, τους οδήγησε σε οδυνηρές ήττες, σε ταπεινώσεις (στη Σικελία και στους Αιγός Ποταμούς) και τελικά σε υποταγή στους Λακεδαιμονίους. Από τότε δεν «σήκωσαν κεφάλι». Ακολούθησε μετά την στρατιωτική ήττα η πτώση και η παρακμή τους. Γνωρίζουμε, όλοι το γνωρίζουν, ότι είστε δυνατοί σήμερα, δεν φοβάστε όμως μήπως τα γυρίσματα του πολέμου δε θα είναι πάντοτε αντίστοιχα προς το μέγεθος της δύναμής σας; Γιατί εμείς οι Έλληνες λέμε κ.Πρόεδρε «έχει ο καιρός γυρίσματα».

Ο κ.Νίκολας Μπέρνς (πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα), προς τον οποίο αποστέλλεται η παρούσα, παρακαλείται να τη διαβιβάσει στον Πρόεδρο του, αφού προηγουμένως την μεταφράσει στα αμερικάνικα.

ένας Έλληνας

Λάζαρος Κυρίζογλου

Aυτό το άρθρο – γράμμα γράφηκε στις 19.1.1999, όταν γινόταν ο πόλεμος του ΝΑΤΟ κατά της Σερβίας.

Πελοποννησιακός πόλεμος (431-404 π.Χ.). Πρόκειται για τη στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ της Δηλιακής Συμμαχίας υπό την ηγεσία της Αθήνας (Αθηναϊκή Συμμαχία) και της Πελοποννησιακής Συμμαχίας υπό την ηγεσία της Σπάρτης. Κατέληξε με νίκη των Σπαρτιατών και την ήττα της Αθήνας δηλ. την ολοκληρωτική νίκη της Πελοποννησιακής Συμμαχίας και τη διάλυση της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Ο πόλεμος έγινε σε Ελλάδα, Κάτω Ιταλία, Μικρά Ασία, Μεσόγειο Θάλασσα και Εύξεινο Πόντο. Ο πόλεμος αυτός αποκαλείται από νεώτερους ερευνητές και ως «ένας αρχαίος Παγκόσμιος πόλεμος». Η εκστρατεία στη Σικελία (415-413 π.Χ.) κατέληξε σε ήττα των Αθηναίων, στη συντριβή του ΑθηναΪκού στόλου αλλά και σε απώλεια χιλιάδων μαχίμων Αθηναίων. Το 405 π.Χ. ο Λύσανδρος, στρατηγός και ναύαρχος της Σπάρτης νικάει και καταστρέφει τον Αθηναϊκό στόλο στην ναυμαχία που έγινε στους Αιγός Ποταμούς, στον Ελλήσποντο, γεγονός που συντέλεσε την ολοκληρωτική ήττα των Αθηναίων.

Τι απέγινε η Μήλος και οι Μήλιοι μετά την καταστροφή (416 π.Χ.). Ο Λύσανδρος ξανάχτισε την πόλη της Μήλου, μετά το πέρας του Πελοποννησιακού πολέμου, αφού συνάθροισε στην γενέτειρα τους Μηλίους που είχαν διασωθεί.

Θουκυδίδης (περίπου 460-400 π.Χ.). Γιός του Ολόρου, Αθηναίου από το δήμο Αλιμούντα. Φιλοδοξία του ήταν, όταν προγραμμάτιζε τη συγγραφή της Ιστορίας του, όχι μόνον η συστηματική, αντικειμενική και ολοκληρωμένη αφήγηση των γεγονότων ενός μεγάλου πολέμου αλλά η δημιουργία και κληροδότηση στην ανθρωπότητα ενός έργου με διαχρονική αξία, ενός κτήματος εσαεί. Έτσι ξεκίνησε να γράφει την Ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.). Σταμάτησε να γράφει για τα γεγονότα του πολέμου μέχρι το χειμώνα του έτους 411 π.Χ. .Για τα γεγονότα μετά το 411 π.Χ., που ο θάνατος δεν επέτρεψε στο Θουκυδίδη να εξιστορήσει, έγραψε ο Ξενοφών στο έργο του «Ελληνικά». Ο διάλογος των Μηλίων παρατίθεται στο Ε΄ (πέμπτο) βιβλίο του Θουκυδίδη.

Το έντυπο αυτό επανεκδόθηκε προς τιμήν των Μηλίων, Μήλος 8-9 Ιουλίου 2016

Λάζαρος Κυρίζογλου

Δικηγόρος

τ. Πρόεδρος Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας

Δήμαρχος Αμπελοκήπων – Μενεμένης

Α’ Αντιπρόεδρος Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος

Δείτε ακόμη

Συνάντηση Λ. Κυρίζογλου με τον Δήμαρχο Θέρμου και υποψήφιο Πρόεδρο ΠΕΔ Δυτικής Ελλάδος Σ. Κωνσταντάρα

Λ. Κυρίζογλου, Πρόεδρος Κ.Ε.Δ.Ε.: “ Ενώνουμε δυνάμεις για να πάμε την Αυτοδιοίκηση ακόμη πιο ψηλά. Αντιμετωπίζουμε ισότιμα όλους τους Δήμους, ...

Κοπή Πρωτοχρονιάτικης Βασιλόπιτας «Δημοτικής Συνεργασίας Αμπελοκήπων-Μενεμένης»

Στην θεατρική σκηνή «Σοφία Βέμπο» στο Καραπάντσειο Πολιτιστικό Κέντρο πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής 28 Ιανουαρίου η κοπή της Πρωτοχρονιάτικης ...

Περισσότερα